Felicitación de Nadal desde a Coordinadora Galega dos ENDL

Quen é o Apalpador?

Moito antes de que a sociedade de consumo importase dos países nórdicos a Papá Noel, en Galiza xa habitaba a figura mítica do Apalpador. O Apalpador é un home de barba rubia, un vello xigante, que vive nas devesas das altas montañas facendo carbón para escorrentar o frío do inverno. Na noite do 24 de decembro baixa ata as aldeas, métese polas chemineas nas casas e achégase aos nenos e ás nenas que dormen ao remol das mantas e apálpalles as barrigas para ver se os cativos están ben alimentados. Dálles un bico na meixela e déixalles unha presa de castañas para que non pasen fame.


O Apalpador é moi lambeteiro e se os nenos lle deixan un calcetín ou uns zapatos con algo doce para axudarlle a andar toda a noite visitando todas as casas de todos os nenos galegos, el entrégalles os agasallos de madeira, tea e cartón que fixo coas súas mans no tempo de lecer do resto do ano.

Ao Apalpador gústanlle máis os xoguetes feitos á man con materiais naturais como a madeira ou o barro, cheos de cariño e respectuosos co medio ambiente, que aqueles de plástico, automáticos e con pilas que gastan moita enerxía e empobrecen os nenos e nenas doutas partes do planeta.

Vía Vieiros da Escola

Imaxe: Leandro Lamas

Na columna da dereita deixámosvos un montón de materiais sobre o Apalpador que fomos encontrando na rede. Para desfrutar en familia e recuperar esta vella tradición galega.

Bo Nadal

Mañá é Noite Boa, noite na que celebramos o nacemento de Xesús. Aquí vos deixo este precioso vídeo que recolle este gran momento, coa música de Berrogüetto "Nadal de Luintra" e as imaxes de "Natividad, la historia", de Catherine Hardwicke.

CAMPIONATO DE TRIVIAL PARDO DE CELA

A AS-PG vén de convocar un novo campionato de Trivial: "Campionato de Trivial Pardo de Cela"

Anímate a participar!!

Pardo de Cela Rodríguez de Aguiar e Ribadeneyra, tamén coñecido como Don Pedro Pardo de Cela foi un Mariscal galego do século XV, fillo de Xoán Núñez Pardo, señor da Torre de Cela e de Don Teresa Rodríuez de Aguiar decapitado o 17 de decembro de 1483, dez días despois de ter conseguido escapar pai e fillo dunha redada co seu fillo de 22 anos, Pedro Pardo de Cela e de Castro, sendo ambos, siendo executados diante da catedral de Mondoñedo por mandato dos Reis Católicos.

En lembranza daquel feito convócase esta edición do TRIVIAL.

Primeira conserveira galega

Vieiros da Escola publica un novo número, esta vez dedicado á primeira conserveira galega. Se vos gustaría saber como comezou a historia do desenvolvemento industrial en Galicia entra na súa páxina.

EN GALEGO OS DEREITOS DO NENO

Hoxe 20 de novembro de 2009 celébramos dous aniversarios. Desde estes enlaces podedes acceder á Declaración dos Dereitos do Meniño e da Meniña de 1959 e á Convención dos Dereitos do Meniño e da Meniña de 1989.

Atopamos esta presentación visitando O RECANTO DE MIK, animámosvos a pasar pola súa Biblioteca para disfrutar de todos os recursos que nos ofrece.

RIMAS DO PEÓN II

Polo San Martiño
buxainas e millo. (Laura, de 5º de Primaria)

Tes que bailar a piola

senón vólveste tola. (Laura, 5º)

Bailan, bailan as buxainas,

saltan, saltan as piolas,

coma tolas,

coma tolas. (Lucía, 5º)

Bailan os peóns
con moita ilusión. (Lucía, 5º)

A piola envolveu a buxaina,

e empeza a xirar arredor da castaña. (Nuria, 6º)

Vai buscar a buxaina,

vai buscar os amigos,

sempre que queiras xogar,

xogar polo San Martiño. (Nuria, 6º)

Xa vén o San Martiño
con porquiños e peóns,
esta é a letra da canción
para andar no camión. (Rubén, 6º)

Se ti cres no San Martiño

corre a buscar os amigos,

corre a xirar as buxainas,

xoga polos camiños. (Gloria, 6º)

As buxainas co seu ferrón,

parten a mogollón. (Joni, 6º)

Co San Martiño
corre a beber viño,
e a bailar as buxainas
polo camiño,
polo camiño. (Joni, 6º)

O peón ten unha barriga,
coma unha señora,señoriña. (Alba, 5º)

O peón gordiño
pode bailar polo camiño. (Alejandro, 5º)

No botón
baila o peón.
E no pratiño,
o peonciño. (Leandra, 5º)

O tempo amaina
cando baila a buxaina. ( Rosana)

Saen bailar os peóns
facendo procesións.
Xiran de noite e de día
¡Vaia algarabía! (Paula, Joni e Rosana)

Se tiras da piola
a buxaina roda,
e se che sae mal,
volves empezar. (Carolina e Gloria, 5º e 6º)

Roda o peón,

roda, roda sen dirección. (Paula, 5º)

Coa capa colorada

e a barriga abrigada

xira a buxaina

e desfai a súa saia. (Rosana)

Primeiras rimas do PEÓN

San Martiño chegou,
e nos peóns pensou. (Feli)

Trompo no camiño

e ri o meniño. (Feli)

Buxaina redonda,

o que non queira xogar

que se esconda. (Feli)

O peón
ten barriga de melón. (Fabio, 4º curso)

A piola

pon a buxaina tola. (Paula, 4º)

Chegou san Martiño

con moito fresquiño. (David, 4º)

Nenos no patio
xogando aos peón,
alegres, contentos,
cantando cancións. (Alumnos e alumnas de 4º)

Cantando e bailando felices,

chegou San Martiño con moitas perdices. (David, 4º)

No outono,

buxainas para todos. (David, 4º)

Os nenos e nenas de Pazos
cantaron a canción
do peón. (Andrea, 4º)

A buxaina co ferrón,

unha castaña estoupou. (Feli)

Fun polo camiño

con peóns, leite e viño. (Miriam, 4º)

A castaña estoupou
e a cabaza un susto levou. (Paula e Miriam, 4º)

A buxaina tola

enrólase coa piola. (Feli, 4º)

Aos nenos xoguetóns

gústanlles os peóns. (Nenos e nenas de 4º)

Día do Peón II

Saímos ao patio e bailamos e bailamos os peóns. Atoparedes toda a información se picades na fotografía e accededes ao blog da Biblioteca.

*****Pero desde aquí queremos convocar a todos e todas a facer rimas para publicar aquí. ¿Animádesvos a participar?

Podedes pensar nas casas, traballar coas vosas profes, inventar cos vosos compas..., pedir axuda aos avós e avoas, pensar no que dirían Astérix e Obélix, ou pechar os ollos e debuxar no ar unha buxaina percorrendo o camiño polo San Martiño. Cando teñades lista a vosa rima, levádea á Biblioteca escrita nun papeliño, ou facede un comentario ao final desta entrada. Non esquezades poñer o voso nome en calquera dos dous sitios.

Ao final da vindeira semana publicaremos todas as que teñamos recollido; mesmo escribiremos de novo as dos comentarios. ¡ÁNIMO E A PENSAR!

DÍA DO PEÓN

Hai uns días falabamos de... "Polo San Martiño, peóns no camiño" (Pica se queres recordar a nova e os vídeos). Por fin chegou o día! Mañá celebramos o Día do Peón. Aquí vos deixamos o Manifesto de Suso de Toro, de novo o enlace a Brinquedia, e uns vídeos para que vexades que o peón é internacional, que fala moitas linguas e que sabe de moitas culturas. Recordade! Mañá xogaremos no recreo. Todos e todas preparados!
Por certo, se queredes refrescar a memoria, podedes acceder a unha entrada antiga do blog da biblio onde podederedes ver fotos da celebración de hai dous anos e tamén repasar a letra da "Buxaina", do Grupo Ledicia, de Caranza, Ferrol (CEIP Manuel Masdías)

Manifesto do "Día do peón 2009"

TIRA POLA PIOLA

Traballar todo o ano cansa, traballar un día e mais outro na mesma cousa é aborrecido. Así e todo hai días nos que o traballador ten o corpo golfo e quere brincar, eses días fabrica cousas para a alegría. Estes días pasados os ferreiros que fan ferramentas e os carpinteiros que amoblan as casas deixaron estar os traballos e armaron animaliños de madeira con punta de ferro. Son bichiños viradores.

Baila, bailarín, baila,

Danza, salta, o meu peón,

Brinca a miña buxaina

O meu trompo toleirón

O peón é barrigón e polo pé moi agudo, é un bicho que quere brincar e que naceu aprendido, xa sabe bailar. Nada máis falta que ti aprendas primeiro, a buxaina vai agardar que alguén che ensine primeiro a que a envolvas coa túa piola, a modiño, con xeito, unha volta e mais outra. Á que está envolta hai que sacar a lingua polo canto da boca e logo, atención, aí vai o peón!

Elvira, tira,Manuel,

dalle á piola.

Son o teu trompo,

Lánzame que non rompo.
Suso de Toro

Chispa cóntanos máis cousas no blog da nosa biblioteca

MAGOSTO E SAMAÍN NO COLE!

Este venres celebramos o Magosto e o Samaín. Primeiro comemos as castañas no patio. Mmmmm! Que ricas. Castañas con leite. Despois limpamos e recollemos todo e fomos ás clases a prepararnos para o desfile do Samaín.

Os maiores, como cada ano, tallamos e adornamos as cabazas no cole. Os peques trouxeron fermosas caveiras das casas, e todos xuntos fixemos un desfile coas luces apagadas e as cabazas acesas, mentres cantabamos unha canción que a nosa profe Feli compuxo hai anos, e que a nós encántanos cantar polo Samaín:

"Samaín, Samaín, de idade celta,

Samaín, Samaín, chegou o Samaín. (bis)

Somos as caveiras

do colexio de Pazos

aquí vimos todas

a darvos abrazos. (bis)

Samaín, Samaín, de idade celta

Samaín, Samaín, chegou o Samaín. (bis)

Desfilamos xuntas

ríndonos do mal

non teñades medo

deste festival. (bis)"

A "teacher" tamén preparou dúas cancións cos nenos e nenas de 1º e 2º. Deixámosvos as fotos a continuación.

Despedímonos cantando Samaín, do noso compañeiro Jesús Pareja. Xa a coñecedes de entradas antigas pero se a queredes volver escoitar non tedes máis que picar aquí.

Redeiras. Un caderno de poesía experimental intercentros.

REDEIRAS é un caderno de Poesía Experimental, feito por un mar de "mestras-redeiras" que van texendo con imaxes, con palabras, con silencios, con complicidade... anaquiños do sentir das nosas nenas e nenos.

Este proxecto está enmarcado dentro dun Proxecto de Normalización e Dinamización Lingüística entre centros, no que participamos xa máis de 17 centros galegos e no que ademais colabora a Asociación Sagres, cunha valiosísima recopilación de fotos da xente do mar.

Pois ben, velaiquí a primeira contribución ao proxecto do CEIP de Pazos: as nenas e nenos de 3 e 4 anos da clase da profe Rosa, inspirados polo caligrama do caracol das nenas e nenos do Santiago de Oliveira, e os caligramas de Apollinaire, e dentro dun proxecto global propio do centro no que se traballaron as árbores autóctonas da nosa comarca, fixeron esta caligram-árbore de outono.

A profe Rosa axudounos a escribir as palabras e as profes Ana e Carmen a darlle este acabado final tan espectacular!!!

Esperamos que vos guste a nosa caligram-árbore de outono.

Podedes velo tamén en redeiras ou en pequesPazos.

POLO SAN MARTIÑO, PEÓNS NO CAMIÑO

Vieiros vén de colgar na súa páxina unha interesantísima información sobre o Día do Peón.

Aquí tedes un vídeo dos nosos veciños do CEIP de San Isidro xogan ao peón nos recreos polo San Martiño.

E tamén vos deixamos outro interesantísimo vía "BRINQUEDIA", que é a entidade organizadora desta celebración, de como se elabora un peón, e para facer un pareado,
prestade moita atención.

Queremos galego

QUEREMOS GALEGO é unha plataforma cidadá, conformada por entidades de diferentes ámbitos e por persoas a título individual, que nace da vontade de articular unha ampla resposta colectiva a prol da lingua propia do noso pobo, o galego; de defensa e afirmación dos usos públicos e dereitos lingüísticos xa garantidos pola actual lexislación; de progresiva normalización naqueles espazos onde o idioma de noso non goza aínda da presenza desexada.

O pasado 18 de outubro houbo unha manifestación en Santiago a prol da nosa lingua na que participaron máis de 50.000 persoas. Nun ambiente lúdico –no que a música das gaitas e os bombos acompañaron toda a marcha– tomaron a palabra nada máis chegar á Quintana os membros da plataforma Queremos Galego, Fran Rei e Patricia Vázquez, o intelectual galeguista Avelino Pousa Antelo, o presidente da Mesa, Carlos Callón, e o músico e activista cultural Xurxo Souto.

Máis información en Galicia hoxe

“Se os galegos aínda somos galegos, é por obra e graza da nosa lingua, que temos que defender”. Castelao dicíao en 1931, no seu discurso nas Cortes constituíntes. Setenta e oito anos despois, estas palabras, lembradas por Avelino Pousa Antelo, teñen aínda moito significado.

SAMAÍN

Esta é a canción que o ano pasado compuxo o noso compañeiro Jesús Pareja: "Samaín". Aquí a deixamos para que disfrutedes dela.

Grazas, Jesús, encántanos que fagas cousas tan bonitas.

Samaín, o misterio chega co Samaín,
as cabazas, os morcegos,
bruxas polo ceo,
o misterio chega co Samaín. (bis)

Lúa chea no balcón,
mil estrela arredor,
bailan aquelarre,
ósos e melóns. (bis)

Samaín, o misterio chega co Samaín,
as cabazas, os morcegos,

bruxas polo ceo,

o misterio chega co Samaín. (bis)

As caveiras atopar
nos cruceiros do lugar,
faremos meigallos
para nos salvar. (bis)

Samaín, o misterio chega co Samaín,

as cabazas, os morcegos,

bruxas polo ceo,
o misterio chega co Samaín. (bis)

A festa do samaín marcaba para os celtas o comezo dun novo ano. Polo samaín era costume baleirar nabos de gran tamaño –posteriormente cabazas- para porlles dentro candeas. Varios séculos despois esta tradición –que se mantén aínda en Galiza, destacándose Cedeira- ten continuidade nas festas de Halloween (adaptación do samaín á cultura americana, sendo máis semellante a un entroido), que poderían ter sido exportadas aos Estados Unidos de América polos irlandeses no século XIX e comezos do XX. (Galipedia)

Visita á Lagoa de Doniños e ao Castro de Lobadiz

Equipados/as coa roupa axeitada e o material necesario para tomar anotacións, hoxe os alumnos e alumnas de 2º e 3º ciclos visitamos a lagoa,o areal de Doniños e o Castro costeiro de Lobadiz.
Contamos coa presenza de Sandra, membro de SGHN, que fixo de guía, e foinos explicando sobre todo a flora e fauna da zona, coa axuda dun telescopio.
En primeiro lugar realizamos un recorrido pola barra dunar, entre a lagoa e o areal. A vexetación é escasa en especies e cobertura xa que as plantas teñen que soportar condicións extremas de mobilidade do substrato e de salinidade, entón só moi poucas especies soportan estas condicións e todas elas presentan adaptacións como follas carnosas, raíces longas, etc. Entre elas observamos: os feos ( de raíces moi longas para buscar auga), cebolas de gaivotas ( as follas teñen unha especie de cera para protexerse do sol), leiterenas, alelí de mar, tomelo de praia e outras.
Poidemos observar tamén, coa axuda do telescopio, as gaivotas que sobrevoaban a lagoa e tamén a galiñola negra.
A continuación fixemos un recorrido polo areal descubrindo, sobre todo, o impacto sobre o litoral do lixo acumulado na praia.
Polos sendeiros ata o Castro observamos a uña de gato, planta importada de África para cubrir as ladeiras das estradas.
Unha vez no castro merendamos e despois aprendemos un pouco sobre as ruínas, que, por certo, están cubertas de vexetación. Sería bo limpar e poder ver algún resto do Castro. Por último observamos co telescopio as Illas Gabeiras que tiñamos enfrente.
Nesta saída marabillosa aprendemos, divertímonos e fixemos sendeirismo.
Que máis podemos pedir!

LENDA DA LAGOA DE DONIÑOS.

“Un día chega Xesús á cidade de Valverde pedindo algo de comida, pero ninguén lla dá. Así chega á casa dunha muller que vivía un pouco afastada do pobo cos seus fillos pequenos e esta ofrécelle un pouco de bola que acababa de cocer. Xesús, agradecido, dille á muller que fuxa polo camiño arriba sen mirar atrás, que a mala xente de Valverde ía sufrir un desengano que ela non merecía. Ela así o fixo despois de que Xesús lle asegurara que os seus fillos non correrían perigo, pero en vez de mirar adiante como Xesús lle dixera, mirou para atrás chea de curiosidade e viu como a cidade de Valverde estaba a desaparecer baixo unha morea de auga. A muller morre por desobedecer, pero os seus fillos sálvanse flotando no berce no que durmían. Din que de aí vén o nome de lagoa: Doniños, “dos niños” en castelán, dous nenos en galego."

BOCABERTA CHEGA A FERROL

O programa Bocaberta, de Política Lingüística, é unha campaña que comezou o pasado mes de maio en Cangas e, tras percorrer outros 11 concellos, continúa -nunha segunda fase- nestes meses de outubro e novembro.
Hoxe tocoulle a Ferrol. E alí xuntámonos ás doce e media da mañá, seis colexios: Isaac Peral, Manuel Masdías, Pazos, Ponzos, Recimil e Santa Xoana de Lestonnac. O Mago Cali fixo un espectáculo no que achegou as súas verbas e a súa maxia a un montón de nenos e nenas dispostos . Poderedes ler máis información sobre o libro co que a Editorial Xerais nos agasallou no blog da biblioteca.

A lenda da Pena Molexa

A parroquia do Val recrea dende hai uns anos, pola Noite de San Xoán, a lenda da Pena Molexa, en Narón. Conta a lenda que un poderoso feitizo convertiu a unha fada moi fermosa nunha rocha, que é a Pena Molexa... Na noite de San Xoán desfaise o encantamento e, por uns minutos, a rocha transfórmase de novo en muller, que vai acompañada de fantásticos tesouros; a muller ofrece a quen por alí pasa que escolla a mellor das xoias. A avaricia da xente faille escoller os bens materiais, no canto de escollela a ela, desta forma, o encantamento non se desfai, e ela volve a converterse nunha rocha unha vez máis; e así estará ata o vindeiro ano pola mesma data.

O soño dunha Noite de San Xoán

En Galicia Espallada atoparás moita información sobre a nosa tradición de San Xoán

A noite de San Xoán, o 24 de xuño, é hoxe unha das festas máis ricas en lendas, supersticións e costumes que acocha o noso folclore, a nosa cultura. (...) Segundo a definía don Eladio Rodríguez Gónzalez no seu Breviario enciclopédico: "Na noite de San Xoán parecen realizarse tódalas marabillas. Acéndense nas cidades, vilas e aldeas as tradicionais lumeiradas, arredor dascales canta a mocidade, baila e brica por riba das chamas; pasan logo os gandos para que reciban o orballo de San Xoán, cando xa as fogueiras esmoreceron, facendo que as redes reciban o remol aínda fumegante; póñense ó relento herbas e plantas recendentes, mergulladas en auga, e nesta auga sandadora lávase á mañá seguinte toda a familia, na crenza de ver curadas as erupcións do cute que padecen; tómanse ás doce da noite as nove ondas do mar polos que viven preto; non poucas persoas acoden á praia máis cercana, malia teren que percorrer unha distancia de dúas a tres légoas para recibi-las salutíferas ondas; chimpándose nove veces ó río os ribeiráns do Miño ó dálas doce da noite, cren que esas ablucións lles serán beneficiosas. (...)

CELEBRAMOS AS LETRAS GALEGAS

Este venres celebramos as Letras Galegas, e comezamos cantando o Himno galego. Na biblioteca escoitamos os contos na voz dos seus autores e autoras, dos contos que se fixeron ao longo do mes de abril. Pero ademais de todo isto, os nenos e nenas de 4 e 5 anos cantaron “A cor do oso polar”, e en 1º e 2º prepararon a cantiga “A saia da Carolina”. Tamén houbo bailes, de 2º e de 4º: a Muiñeira de Lugo e a Muiñeira Xuliana. 5º e 6º prepararon a fermosas poesía “A fala” de Manuel María e, por último os alumnos/as de 4º presentáronnos un audiovisual sobre Ramón Piñeiro. Héctor e Iván necesitaban moito mais espazo do que dispoñemos na Biblioteca, así que reunímonos no noso salón de usos múltiples para ver a súa interpretación do Rap da Lingua,de Migallas. Así rematamos a celebración dese día pero non esquecemos que as letras galegas son nosas cada día. Temos as exposicións abertas aos pais e nais que desexen achegarse ao colexio.

Mais adiante amosarémosvos as nosas palabras agasalladas e as ruletas cos abecedarios galegos que están penduradas na entrada do colexio.

Coma sempre, deixámosvos coas imaxes e esperamos que disfrutedes.

EN GALEGO, XA, SI!

Máis sobre Ramón Piñeiro

Como xa está próxima a nosa celebración do Día das Letras Galegas, aquí tendes unha interesante biografía audiovisual sobre o homenaxeado, contada en primeira persoa e chea de lembranzas da súa infancia.

EN GALEGO TES TODO POR VIVIR!

A Secretaría Xeral de Política Lingüística, dentro da campaña "PALABRAS ENCADEADAS", aposta pola promoción do galego dende a rede para achegarnos con facilidade a todos e a todas vós, unidos na curiosidade de visitar e compartir este espazo virtual para poñer en valor a contemporaneidade, a utilidade, a expresividade e a vitalidade da lingua galega e, sobre todo, para compartir o seu uso.

Nesta ocasión as palabras, o material de construción da nosa lingua, serán as protagonistas. Desta volta imos convivir coas palabras, imos prendelas, apreixalas, rotalas, fotografalas, encadealas, gravalas en vídeo... Imos usar as palabras, as moléculas do galego, para afrontar todo iso que temos por percorrer, por inventar, por vivir, por aprender, por transmitir. E logo! En galego, temos todo por vivir.

Velaiquí vos van un montón de ideas para encher o noso mural de PALABRAS AGASALLADAS.

CORRELINGUA NO DIARIO DE FERROL

Hoxe saíu publicado no Diario de Ferrol un artigo sobre a edición do Correlingua na que participamos...
O ARTIGO DÍ:
Uns 700 escolares de Ferrol e comarca reuníronse onte en FIMO para gozar dunha proposta lúdico-deportiva coa defensa da lingua como telón de fondo: o Correlingua. Organizada pola CIG-Ensino, a Asociación Socio Pedagóxica Galega e a Mesa pola Normalización a cita incluiu diferentes actividades.

Arredor das dez da mañá dábase o pistoletazo de saída a unha nova edición dunha actividade que cada ano convida á mocidade e aos centros de ensino a reivindicar o dereito a medrar en galego e exercer como tales a través do uso do idioma, “a única forma de garantir o seu futuro”, segundo os propios organizadores.

Escolares e profesores de centros como o CEIP Esteiro, Isaac Peral, Ponte Xuvia, Recimil, Pazos, San Isidro, Aspanaes, Santa Juana de Lestonnac, Luis Vives ou o IES Fernando Esquío de Neda, entre outros, participaron na cita, que comezou cunha carreira simbólica polas inmediacións do pavillón número 1 de FIMO, no que os mozos portaban pancartas en defensa da lingua galega. Logo deste primeiro acto, o alcalde de Ferrol, Vicente Irisarri, e a concelleira de Educación, Mercedes Carbajales, -o Concello ferrolán colaborou na cita-, dirixíronse aos rapaces para animalos a empregar o galego na súa vida cotiá. “Hoxe é un día moi especial, un día para pensar na nosa terra e sentir unha enorme satisfacción por vivir onde vivimos”, dixo Irisarri, que ao mesmo tempo reclamou aos escolares que defendan día a día o galego “desde a escola, desde a máis tenra infancia, porque é aquelo que nos une e do que debemos de estar orgullosos”.

(...)

Segundo subliñaron algúns dos organizadores do Correlingua, a edición deste ano cobrou un maior significado en defensa da lingua galega por se celebrar nun momento marcado pola decisión do novo goberno da Xunta de Galicia de derogar o decreto do galego na ensinanza, en virtude do cal alomenos o 50% das materias tiñan que ser impartidas en galego.

(...)

CORRELINGUA 2009

Hoxe todo o colexio celebrou o CORRELINGUA de Ferrolterra. Levamos a nosa pancarta e participamos no percorrido polo recinto de FIMO , en A Malata. Despois, dentro do pavillón escoitamos contos, lemos o manifesto, e vimos a representación de "Zampón, o lambón" a cargo de FANTOCHE BAJ, unha compañía de teatro de Lalín, que estes días percorrerá as vilas de Galicia co seu espectáculo, acompañando ao Correlingua. Antes de ver as fotos, podedes ler o fermoso manifesto que os alumnos e alumnas de 4º da ESO do CPI de Panxón, en Nigrán, escribiron:
MANIFESTO PARA O “CORRELINGUA” DE “OS CONCIENCIADOS”.
Galicia ten unha lingua propia moi antiga e fermosa, o galego. Debemos falala para así conservala como fixeron os nosos devanceiros que a pasaron de xeración en xeración, ás veces con moitas dificultades porque estivo prohibida nos Séculos Escuros e na posguerra. Afortunadamente mantivérona viva e hoxe temos o deber de mantela viva nós, falándoa en tódolos contextos, na escola, na rúa, no médico, nos fogares, na igrexa, cos amigos, nas discotecas, no noso tempo de lecer (gozando de libros, xornais, música, programas de televisión, documentais, vídeos, películas e obras de teatro en galego), demandando toda esta cultura en galego. De xeito que poidamos transmitírllela logo ós nosos fillos e perdure no tempo moitos séculos máis.
Somos os mozos e as mozas quen temos a obrigación de manter a lingua galega viva e hoxe en día a xuventude non fala moito en galego; xustifícanse dicindo que a súa familia lles fala en castelán e tamén os seus amigos, e que se senten máis cómodos falando en castelán. Mesmo hai rapaces e rapazas que opinan que o galego é unha lingua inferior que non serve para nada, razoamentos totalmente absurdos que se se lles fai caso, rematarán extinguindo a nosa lingua galega e tirarán por terra todo o labor feito polos nosos devanceiros e egrexios escritores e escritoras como Rosalía de Castro, Curros, Pondal, Ramón Cabanillas, Vicente Risco, Otero Pedrayo, Castelao, Manuel Antonio, Cunqueiro, e outros moitos escritores que fixeron posible que o galego perdure no tempo na escrita. Mais non abonda, ten que perdurar tamén na fala, e ese é un labor noso, da xente nova en especial, pois somos o xerme para os que veñan despois e, se falamos en galego, faremos que se manteña viva a lingua galega nas vindeiras xeracións.
Parece mentira que de ser unha lingua de cultura en que se escribiron as cantigas medievais en toda a Península, aínda haxa xente hoxe que diga que a lingua galega é unha lingua inferior. Se foi unha lingua en que escribiron ata os reis- trobadores Afonso X o Sabio e Don Dinis de Portugal, como é que a historia posterior creou tal complexo de inferioridade nalgúns galegos e galegas, ata rexeitala completamente?. Hai quen non quere que se dean as clases en lingua galega nas áreas que pola Lei de Normalización Lingüística se teñen que dar en galego; que din que se está impoñendo o galego no ensino. Prefiren que os seus fillos e fillas aprendan inglés e non galego. Pódese falar en galego, sen que por iso deixemos de aprender outras linguas. Na actualidade o galego non se impón, mais ben o que se impón é o castelán, pois é a lingua maioritaria. Se non facemos por remedialo, seguirá a mesma situación, ou mesmo empeorará, e cada vez haberá menos número de galegofalantes novos, o que levará consigo que a lingua galega se perda. Está nas nosas mans cambiar a situación. Falemos en galego!.

Aquí vos deixamos as fotos. A ver se atopades a alguén coñecido!

+ Internet + Galego + Futuro

A Consellería de Economía e Industria vén de abrir a súa páxina na rede para celebrar conxuntamente o Día das Letras e o Día Mundial das Telecomunicacións e da Sociedade da Información.

Podedes ver máis información en www.maisinternetmaisgalego.org, que parte co obxectivo de informar sobre o autor homenaxeado este ano no 17 de maio, Ramón Piñeiro, e tamén sobre todas as actividades que se desenvolvan para difundir e normalizar a nosa lingua, tanto no día a día como a través dos novos medios de comunicación e información que nos brinda a rede de redes.

Máis sobre as Letras Galegas 2009

Xa está próximo o Día das Letras Galegas deste ano. Para preparar as actividades, para saber e coñecer máis sobre Ramón Piñeiro podedes acceder a estes enlaces:
Páxina da Real Academia Galega
O Seminario Galán
Páxina dos Equipos de Normalización de Política Lingüística
Páxina do Día das Letras Galegas
Webquest de Olga Rodríguez, bibliotecaria do CEIP Milladoiro Malpica. Grazas Olga!

E vía a Bibliotecadocole chéganos este O RAP DA LINGUA (MIGALLAS).

QUE FALEMOS EN GALEGO

É UNHA COUSA NATURAL,

COMA A CHUVIA NO INVERNO

E A CALOR NO VERÁN.

EN GALEGO! XA! SI! (BIS)

AINDA HAI PAIS QUE NON LLES FALAN

ÓS SEUS FILLOS EN GALEGO

PORQUE PENSAN QUE É UNHA LINGUA

PARA POBRES E "PALETOS".

AOS TEUS PAIS ANIMARÁS

A FALARCHE EN GALEGO,

QUE NON CHE VAN SAÍR GRANS

NIN TAMPOUCO CAE O PELO.

HAI RAPACES E RAPAZAS

QUE Ó IR Ó INSTITUTO

NON QUEREN FALAR GALEGO

PORQUE DIN QUE É MONTUNO.

MAIS SE ALGUÉN CHE FAI TILÍN

E O QUERES NAMORAR

FAILLE AS BEIRAS EN GALEGO,

DE SEGURO LIGARÁS!

HAI RAPACES E RAPAZAS

QUE QUEREN FALAR GALEGO

PERO AÍNDA NON O FALAN

PORQUE DIN QUE TEÑEN ERROS.

ANQUE O FALES TODO O DÍA

NON CHE PODE SENTAR MAL.

NIN DÁ MOCOS, NIN DÁ FEBRE.

FAI A PROBA E XA VERÁS!

FALEMOS A NOSA LINGUA

QUE É UNHA LINGUA MOI MODERNA,

AS ESCOLAS E NAS CASAS

NAS CIDADES E ALDEAS.

EN GALEGO! XA! SI!

Belén Regueira nos Premios Maestro Mateo

O pasado 30 de abril celebrouse a entrega de Premios Maestro Mateo no Pazo da Cultura de Pontevedra. Belén Regueira, presentadora de "O país dos ananos", a quen todos e todas coñecedes, recolleu o premio á Mellor Comunicadora da Televisión. Este é o vídeo que amosa as súas valentes palabras.

Estreamos blogue preparando o Día das Letras Galegas 2009

No ano 2009 adícaselle o Día das Letras Galegas a Ramón Piñeiro
Aquí temos unha primeira ollada á vida deste escritor.